ANAM

Dertlerimin hangisini yazayım
Od düştü sineme yanarım anam
Kiminle paylaşıp kimi üzeyim
Özeği kurumuş pınarım anam

Gurbet elde hasta düştüm yatarım
Hüzün ekmeğine hasret katarım
Çürümüş ağaçtan daha beterim
Seninle yıkıldı çınarım anam

Geçit vermez oldu sıralı dağlar
Saraylara yeğdir kıldan otağlar
Yalandan gülsem de içerim ağlar
Müzmin çıban gibi kanarım anam

Sen bana yanardın ben de kuzuma
Ölümünle ataş düştü özüme
Uyku haram oldu yaşlı gözüme
Kor alev içinde donarım anam

Yaşayan ölüden bil ki farkım yok
Sırtma giyecek abam kürküm yok
Yuvasız kuş gibi evim barkım yok
Gurbetin koynunda tünerim anam

Omzumdaki heybem gam çile yüklü
Nice acılarım içimde saklı
Geçip gider zaman karalı aklı
Sevda kervanına binerim anam

Dört mevsimim hazan bahar bilmedim
Şu yalan dünyadan murad almadım
Kurumaz kirpiğim bir gün gülmedim
Sabır çıkrığında dönerim anam

Ağardı saçlarım haber veriyor
Ölüm var unutma hazırlan diyor
Can suyum çekildi dalım kuruyor
Nurgül der toprağa konarım anam.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ