ÜZÜLME CAN !

Terk eyle gamı ey can! Faydası yok efgânın
Üryân geldik dünyaya yine üryân gideriz
Utkuya ramak kaldı yeri değil şekvânın
Her şerde hayır vardır beyhûde ye’s ederiz

Bil ki mal mülk yalandır , vârisiyim zannetme
Bühtân edip kimseye, gönül kırıp kin gütme
Takvâ ehli ol ki can nefsin peşinden gitme
Emanet olan ruhu bir gün geri öderiz

Meçhul değil akıbet âşikardır gün gibi
Lâcerem geçen ömür gelir bize dün gibi
Aşk gönül pervazında eşk akıtan tin gibi
Sevgiye çoban olup hâr içinde güderiz

Habis neticelenir hebâ edilirse can
Eflâk şâduman olur secdeyle ağarırsa tan
Ukbanın tarlasıdır dünya denen köhne han
Hakk aşkıyla yeşeren zavallı bir bideriz

Zilzal olacak bir gün yer yerinden yarılıp
Kıyametler koparken mahşer yeri kurulup
Mecnun olup da bir gün nazlı yâre vurulup
Leyla leyla diyerek Mevla’ya can adarız.

Yaptığımız ameller Sâfî kalple değilse
Affedilmez Firavun secde edip eğilse
Nâkıs kalır bilirim sevaplarım yığılsa
İstiğfar etmedikçe ahirette hederiz.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ
27/03/2020




Efgân: Feryad etme, figan etme:
Üryân: Çıplak, anadan doğduğun gibi
Utku: Kurtuluş
Beyhûde: Boşuna, boş yere
Vâris: Mirasçı
Bühtân: İftira
Takvâ:
Akıbet: Son..
Lâcerem: Kuşkusuz, şüphesiz
Pervaz: Saçak
Tin: Ruh
Hâr: Kızgın ateş.
Habis: Kötü, pis
Hebâ: boşa gitme, ziyan
Ukba: Ahiret
Takvâ: Günahtan kaçınma, sakınma
Bider: Tohum
Eflâk: Gökler
Şâduman: Sevinçli, neşeli
Zilzal: Deprem, zelzele, sarsıntı
Sâfi: Temiz, halis
Nâkıs: Eksik, noksan
İstiğfar: Tövbe etme
Ye’s: Umutsuzluk
Şekvâ: Şikayet, sızlanma
Eşk: gözyaşı

27 Mart 2020