GÜL DESTE

Gül yüzünde gül deste rengini almış senden
Seni seyretmek bana ulaşılmaz hediye
Bu iftirak pek yaman ayrılmadan bedenden
Gülü senden ayırmam yetim kalmasın diye.

Mehtaplı geceleri yakamozlar beslerken
Hicranınla ruhumdan gözyaşlarım damlıyor
Kim bilir hangi yerde beni anıp özlerken
Nasıl bırakıp gittin hâlâ aklım almıyor.

Kurşuni şafakları esen yellere sardım
Kızıl renginde evham mahmur gözlere yansır
Yeni doğan hayatın baharında sarardım
Sensiz geçen her günüm sanki bana bir asır

Bakarken gözlerine en güzel anım diye
İçimde bir ürperti sende erir gibiyim
Aşkta duçar kaldığım dertler kaldı hediye
Umutsuz kaldığımda iflah olmaz biriyim.

Yıllar zalim hükümdar dünyam döndü zindana Fermanını bir Mecnun bir ben aldım kaderden
Uğrunda canım feda ederim Yaratan‟a
Ben vuslatı beklerken yaram kanar ciğerden