Yorgun bir kentin, saklı bahçesindeyim
Karanfil sokak, artık karanfil kokmuyor,
Mithatpaşa Caddesinden salınmışım
Sıhhıye’ye ye doğru yol alıyor anılar,,,,
Ayak izleri karışmışlar birbirine
Hava eskisi gibi is kokmuyor
Abdi İpekçi parkı yine yalnız
Ayakkabı boyayan çocuklar saklanmışlar
Su satmaz olmaz küçük eller
Sır olmuş gençlik parkının aşıkları
Kayıklar görünmüyor çoktandır
Unutmaktayken, hatırladım,,
Kuyulu Park’ta kuğular yoktu geçen
Belli ki yaşlanıyor tüm anılar,,,,
Ne var ki;
Otobüs duraklarının kalabalığı aynı
Ulus heykelin kaldırımlarını yer etmiş
Çay ile simit yiyen yaşlı amcalar,
Güvercinlere yem atan çocuklar yine şen
Tarih selamlıyor, her bir adımda
Eski meclis, Anıtkabir, Ankara Kalesi heybetli,,
Kaleye çıkan sokaklar yine dar,
Restore edilmiş tüm binalar,
Kaleden görünüyor,
Hacı Bayram, Hıdırlık Tepe, Hüseyin Gazi,
Gözlerimi kapatıyorum,
Sağa sola koşuşturuyor anılar,,,,