Gece suskun
Ay tutulması gözlerimde
Kekremsi tadı dilimin ucunda sorgunun
Bataklık kuşunun pençesinde çamur
Asırlar süren bir yangın denizlerimde
Hayra alamet değil bu hoyrat esinti
Yıldız baskınları gözlerimde
Cevapsızlığın kehaneti diş sızısı
Köhnemiş kemiklerin çıtırtısı tek duyulan
Gece suskun

Şah damarım
Bedenimde dönenen volkan püskürmesi
Barbar orduların yağmasında hasretin
Özlem derin kanyonların dibinde bir çukur
Ve yine nisan baharla doğmuşum
Şiirlerle konuşmam yılları bulmuş
Sayfalar dolusu susmuşum içimde
İnleyen kemanın nağmelerinde Aranjuez
Ölü doğuyor yıldızlar geceye
Gece suskun

Yitik sedam
Fısıltılar büyüdükçe büyüyor
Son salâsı pamuklara sarılı eşkıyanın
Ölü yıkayıcılar avuçlarını ovuşturuyor
Altı hece katlediyor tek heceyi
Ay tutulması gözlerimde
Şah damarımda tufan
Defne ormanında yangın
İçten içe kadim fısıltılar çağlamakta
Aykırı bir susuş neron’un yangınına
Ela seması bakışların, elvedası karanlığa
Boş bir seda kaplumbağa kabuğunda
Gece suskun

Abdurrahman Güleç