Yara yürekte, yollarında şafak, kara gün olur,
Aşık er kişi, beyaz kanatlı şakıyan bülbül olur,
Doymaz seyrine aşkın, vurursa, yanar kül olur,
Manayı değiştiremezsin, yaşadığın dün olur!..

Hayali çizgiye çevir dinse gönlü, ruhun durulur,
Güneş görünür gözüne, güzelliği gönle kurulur,
Yıprandıkça güçsüzleşir, yolda kalbin burulur,
Kendini aşmak ne güne, birde hesap sorulur!..

Nabız atar yayılır kanda, hele aşk bir başlasın,
Ateştir kuşatanın, gündelik işte bile telaştasın,
Tufan kopar bedeninde, kendinle savaştasın,
Dağılırsan bölük bölük, işte o an yas tasın!..

Bir kaç ayak yersin, bir omuz, çıktıysa yavuz,
Baş üstünde gezdir sen, gönlü dolmayan havuz,
İhtişamı çoktur aşkın, öğrenmeye yok kılavuz,
Beraber yaşadığın hayata vurur, kınalı topuz!..

Artık aşkın şefkati yok, gecene ve gündüzüne,
İsyanın vurmalara değil, zararı gelen özüne,
Bir de huzurun kaçar, uykular girmez gözüne,
Hasret getirdiği bir yana, acı katar sözüne!..

Petek petek olur bağrında, başladı mı tevessü,
İkbâl tütmez gözünde, kapkaradır kömürsü,
Aşıklara dön bir bak, söylenir yanık türküsü,
Feryat sunan hançer var, bumu aşkın ülküsü!..

Adına aşkın dudağı değer, başlar bu noktadan,
Yüreğin ikiye bölünür, çaresizsin, tam ortadan,
Kendi payını alır aşk, tüylendirir çaktırmadan,
Kalbin yaralanır, gönlün yaralanır, tarafından!..

Aşk ruhiyatını bilen var mı? Kapılırız budalaca,
Uyandıran çıkana dek, kapılacağız sorumsuzca,
Sevgilerde birleşmeye yetmez, ayrılık çoklarınca,
Hazin sonun bellidir, yaprağı düşen gonca!..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

29/09/2021