Meşhurdur Tire’min Salı Pazarı.
Dualarla açılır tezgahları.
Köylünün el emeği ürünleri
Sergilenir, yalnız Salı günleri.

Dinlence aradın mı bak Toptepe!
İzlenir, Ödemiş, Bayındır, Tire
Akşam ayrı gündüz ayrı güzeldir.
Eş dost sohbetleri ayrı renk verir.

Atatürk Parkı kent merkezindedir.
Çam, kavak ağaçları gölge verir.
Havuzun serinliği dinlendirir.
Yayık ayranı halkça çok sevilir.

Söylemeden geçersem ayıp olur.
Tire Köfte bu yöreye mahsustur.
Tostçular Sokağı’nda da yapılır.
Her kesimin uğradığı mekandır.

Yöre demişken bir oyunu vardır.
Bu oyun yalnızca Tire’ye hastır.
"Meşe" ve "Lek" kavramı buradadır.
Adı "Karambol, pek eğlencelidir.

Bir yolu Selçuk-Efes’e vardırır,
Müze ve ören yerleri gezersin.
Bir yoluysa Ödemiş’e vardırır,
Birgi Evleri’ ne görüp gezersin.

On dokuz yıl önceydi söylediğim.
İki yıl kaldım, çok anı topladım.
Selçuk yolunu hani az tepmedim.
Yakın bir zamanda yeniden geldim.

Birçok şey değişmiş ve de gelişmiş.
Diplomamı aldığım yere gittim.
Belediye, şimdi kent müzesiymiş.
Tire’yi ben olduğu gibi sevdim.

Ah, doğduğum yerden ayrı bilmedim.
Orada yaşlanmaktı bir dileğim.
(Heyhat!) Dün neredeydik bugün neredeyim.
Aradığım dostlarım tek tesellim.