4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
388
Okunma
Ay geceden, gece karanlıktan umarsız
Yalnızlık düşer ruhuma birden apansız
Gölgesi vuruyor zamanın duvarlara
Gündüzlerden süzülüp gelen karanlıkta
Dans ederken gölgeler beyaz duvarlarda
Gönül umudu bekler öyle fütursuzca
Pencereme düşen her yağmur damlasında
Sensizlik resim çizer köhne odalarda
Derler ki! Gecelerden gündüzler doğarmış
Sabah ışıklarını başka bir saçarmış
Gün, yüzünü mavi renklere boyasada
Yalnızlık esarettir yiten akşamlarda.
Hasan Taşcı
5.0
100% (6)
Cevap Yaz