Yamaçların mor duvaklı kızı şakayık,
Göster cemalini kıymet bilen ellere.
Dağların al yazmalı gelini, şakayık,
Aç kalbini seni gönülden sevenlere.

Kuşanmış mor fistanını ince beline,
Takmış al pullu yazmayı narin başına,
Yeşil şalvarı salınır esen yel ile,
Düğün dernek mi kurdun yoksa, Şakayık?

Bırak aksın cemalinin al pullu nuru,
Dolsun ciğerime eşsiz kokunun ruhu,
Yaban gülleri kıskansın güzelliğini,
Yamaçların al yazmalı kızı, şakayık.

Nazlı mısın gülüm, yelden medet umarsın?
Narin misin cancazım, geceden korkarsın?
Son kez açar mısın al yanaklı simanı?
Tez vakit solmaktan mı korkarsın, Şakayık?

Arzu eylesem gelmeyi yamaçlarına.
Serpilmişsin Kurşunlu’nun dik sırtlarına.
Ömrü vaktin tez zamanda dolmuş olsa da.
Dumani için de ağlarmısın, Şakayık.
*
Yaban çiçeklerin al yazmalı gelini
Papatya bile kıskanır güzelliğini
Değmesin yaban güllerinin kem gözleri
Benim için son kez açarmısın şakayık?

Hasan Taşcı ( Dumani)