İnce titrek ellerle sarılmıştı bir beze
Yılların ötesinden buldu beni bu yüksük
Hüzün denen pınardan yaşlar doldu şu göze
En deruni hissime ayna oldu bu yüksük.

Çiçek çiçek açarken hislerin gülşeninde
Nakış oldu belki de kumaşın deseninde
Bir muhabbet yelinin yürekte eseninde
Yar yüzüne takılan ince tüldü bu yüksük.

Mahzun olan gönüller bir gönüle yaslanır
Aşk girince gönüle birden bire süslenir
Çöle dönen gönüller sevda ile ıslanır
Mısır’a hayat veren kutsal Nil’di bu yüksük.

Bir vicdansız hıçkırık hançeremi tıkarken
Gözyaşımdan bin anı damla damla akarken
Kaynayıp yüreğimde hatıramı yakarken
Bedenimde kıpkızıl yanan çöldü bu yüksük.

Esen bahar rüzgarı savururken saçları
Misk-i amber kokarmış kıvrım kıvrım uçları
Masumane bir gülüş örter iken suçları
Gamzelerde açılan taze güldü bu yüksük.

Ak küheylan sırtında kılıç vurup beylenen
Sevdalı aşıkların yüreğinde eylenen
Bir şarkının içinde name olup söylenen
Açan gülde bembeyaz belki al’dı bu yüksük.

Sevdanın ateşinde alev olup yanarken
Aşkının badesini içip içip kanarken
Belki taze bir fidan belki koca çınarken
Güzelin gamzesinde tatlı baldı bu yüksük.

Hayallere çizilen sonsuz ufuk hudutmuş
Hududu aşkla çizen derler gayet mesutmuş
Yürek yakan o ateş kararmaya yüz tutmuş
Kızıl ateş üstünü örten küldü bu yüksük.

Nuri Baş