Nerden esse vuruyor lodos poyraz fark etmez
Yokluğunda dal gibi kırılıyorum işte
Işığım hiç yanmıyor bacam nicedir tütmez
Yalnızlık sancısıyla duruluyorum işte

Ev virane gözümde duvarlar hüzün döker
Duvardaki resimler bana boynunu büker
Zemin ruhumu çeker damı üstüme çöker
Kasvet hisiyatıyla vuruluyorum işte

Evi geçtim olmadı dünya bile dar gelmiş
Büründüğüm isyanlar hergün içimi delmiş
Rotayı şaşırınca efkar aklımı çelmiş
Çaresiz kalışıma geriliyorum işte

Karşıdaki meyhane benim tek uğrak yerim
Bir rakıyı teselli biliyor dertli serim
İçerek unutursam derim ki Allah kerim
Bin türlü bahaneye sarılıyorum işte

Sensizlik günahların en mübahıymış meğer
Hüzünün başlangıcı gönlün ahıymış meğer
Aşk hikayelerinin kıblegahıymış meğer
İşitince kederle kuruluyorum işte

Mehmet Kılıçel
Soğukdoğulu