11
Yorum
46
Beğeni
0,0
Puan
1088
Okunma

gökyüzüne baktım bembeyaz bulutlar
günüme, kalbime batan iğnelere döndüm
kaç kez durursan dur
yaşayacağım dedim
bu gökyüzündeki beyazlık, mavilik bile yeter
onun sevgisini solumama
duvarda bir gölge olsam bile
yalnızlık değildir belli o çıkmasa da falımda
hayat, oturup bir fincan kahve içmeye değer
varsın uzaktan baksın
kentler girsin aramıza
bir takım gölgeler sonra
o öyle derin, ulaşılmaz ki
birlikte durduğumuz yer
başkaları giremez
ey odama dolan güneş bilirsin
beni yalnız o
O’nu ben anlarım
bir dağın arkasından uzatsa da elini
usulca tutarım..
07. 09. 2021 / Nazik Gülünay