Bu nasıl bir yaşam biçimi
Her gün aynı isyanlar,aynı insanlar
Sol yanım sızlıyor
Devrik zaman içinde
Aynı sözler düşüyor sokağa
Tutsaklık bir çıkmazlık sanki
Yosunlu duvarlar ses çıkarıyor
Nerden baksan derinden vuruyor aşk
Sönmeyen yangınların içindeyim
Hasret rüzgarlarıyla harlanıyorum
Şayet düşüverirsem düşlerine
Bu dizeler hep kalsın dilinde
İçimdeki yangını görsen
Varlığımın, sesini duysan
Umutlarımın.her gün büyüdüğünü görürsün

Güne cıvıl cıvıl kuş sesleriyle başlamak istiyorum
Penceremin perdesini çekip,
Sinemde rüzgârı hissetmek
Senden gelen kokuları ciğerlerime çekerek
Her güne merhaba demek istiyorum

Yüreğimi umutlandırıyor
Senden efil efil esen rüzgarı hissetmek
Her dokuşundan sonra
Tenimdeki ateşin çoğalması
Gökyüzünde sirius yıldızı olup
Karanlık gecelerime ışık ol istiyorum
En insancıl yanlarım kabarıyor
Sen varsan hayatımda
Her şeyi daha da çok seveceğim sanki
Uzak iklimlerde koyma beni
Yüreğimde ki umutlarla
Bu son sesleniş olsun sana
🐋🐋🐋🐋