17
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
641
Okunma
Bir güneş daha düşüyordu bugün,
Öyle ıpılıktı ki damlaları
Hiç aklıma gelir miydi şu hüzün,
Bilir miydim attığı adımları.
Ezip geçtiği yerde kaderlerim
Üstümde ayaklarının izi vardı.
"Etme" desem, hükümsüzdü sözlerim
Kaderde elbet hüzne de yer vardı.
Kıyır kıyır yollardan geldi biri
Adı metanet, dikildi karşıma,
Heybesinde güller; dikenli dalları
Yorgun yorgun ilişti can odama,
Güllerden bir dal bıraktı hüznüme
Ah, dikenlerinde tanıdım sabrı.
Battı, çıktı, acıttı can özüme
Metaneti de bildim sonraları.
(Anlattıklarım)
Dünde yok, hiçbir yerde yaşanmadı.
Akıl başa düşünce, öz Hakk dedi.
Güneşle bir ebem kuşağı çıktı.
Tadıldı tüm hisler, sırayla bilindi.
Zamandan, mekândan ırak bir yol çizildi.
5.0
100% (25)
Cevap Yaz