Gece olmuş, karanlık çökmüş üstüne
Gözlerine sürme çekmiş şu şaşalı hayatlar.
Gözünü alamayanların vay haline,
Her sokak başında kol gezer suni yıldızlar.

Alabildiğine renk, alabildiğine
Bayağılık... alabildiğine alıyor (işte).
Gönüllerden kayıp gitmiş yıldızlar; yine
Esaretinden bihaber insan yaşıyor.

Geceyi baktım ürpermiş; bu, nasıl herze!
Ortasında mahzun şiir meze yapılmış.
Kör karanlığın ayracında garip şiraze,
Sarhoş sesleriyle boydan boya yırtılmış.

Kaygı, endişe, korkular birer işkence,
Yetiş, yetiş, yetiş yaşama sevinçlerim!
Hayıflanma, özenti içi boş dönence,
Çekil git geçmişlerim ve de geleceğim!

Uyku üzerine çökmüş bir karabasan;
Nerede kaldın uyanıklık, çık uykundan!
Bir tadabilsen, hissedebilsen, uyansan,
Sevebilsen çıkardın belki o uykundan...

Şiraze : Ciltçilikte, kitap yapraklarını diplerinin ucundan birbirine bağlayan ve onları düzgün tutmaya yarayan ince bez şerit.

Herze: Saçma sapan söz ya da davranış