sen kokmayan çiçekler solsun
sensiz cennet ırmakları kurusun
sönsün doğan güneş batan mehtap
sen yoksan zehir olsun şarabın lezzeti

dursun nefesinden esmeyen rüzgar
buhar olsun saçlarına değmeyen yağmur
düşsün gözlerin gibi parlamayan yıldızlar
sensiz doğmasın alaca yanan mehtaplar

kahrolsun şarkını söylemeyen bülbül
yakarım senden bahis etmeyen sözleri
okumam seni bana anlatmayan kitapları
kül olsun uğruna yazmadığım tüm şiirler

özlemim sen olmazsan yansın yüreğim
sensiz gurbeti istemem vatanı istemem
alev sen değilsen yanan ateşi istemem
sen değilsen konu sussun sohbetlerim

cehennemde kor yanacaksam
ebediyen aşkının ateşi yaksın
senin aşkınla kül olsun kalbim
sen yoksan bu kalbimi istemem

sen yoksan cennet kafirlerin olsun
cehennem ateşi ebedî benim olsun
çöl gibi olsan seni isterim kor yansam
sensiz berrak akan ırmakları istemem

sen varsan dergahına yunus olurum
sen varsan tapınağına köle kul olurum

sen varsan
sofranda hayyam
gönlünde ferhat
bağrında nefes olurum…