Fal tutarken her bir taç çiçeğinden
Yaprağında yazılı bir sen, bir ben.
Dökülür mısralar dudaklarımdan
Papatyadır gözlerimde ilk esen.

Savurur gönlümü, sarı bir rüzgar
Okşar ruhumu, pamuksu bulutlar
Kimse anlamaz halimden, çünkü;
Papatyalar en çok yağmuru sever.

Sessiz hüzün biran için dağılır
Özlem içimde sabırla sınanır
Müptelasıyım gözlerinin, çünkü;
Papatyalar en çok güneşi sever.

Engin denizler, sudan yalnızlığım
Esen rüzgar, manalı bakışların,
Yeşil gözlerin hapsindeyim, çünkü;
Yüreğimi çalan, papatya gözler.

Papatyadır, kokusu gelir geçer
Gönlümde delice bir rüzgar eser
Titreşir yapraklar, gönlümü çeler
Dumaniyi çeken şu masumane
Papatya dolu yeşilimsi gözler.
*
Sessiz hüzün biran için dağılır
Özlem içimde sabırla sınanır
Müptelasıyım gözlerinin, çünkü;
Papatyalar en çok güneşi sever.

Hasan Taşcı (Dumani)