Yıllardır koşup durmadan çalıştım
Hayat böyle sanıp koşmaya alıştım
Emek verdik yemek yedik çalıştık
Sandık bir yoldaş yaşlılıkta yar olur
Yaşananlar bir yana ağır sözleriyle
Yaşamın zehir yaşantın tarmar olur

Sevindin doğanda ağlayıpda yolanda
Mevlaya şükredip evinde çoğalanda
Bilemezsin sonunun böyle olacağını
Seni hiçe sayıp hatırını sormayanda
Emeğin koşmaların bomboş olanda

Sen babamısın ne yaptın sen diyende
Kötü Laflarla dövüp ekmeğini yiyende
Nasıl acımasın yıllara boş koşturdun
Nankör insanla yaşayıp iyi coşturdun
Sana yetmedi anana babanı küstürdü

Nasıl bir dünya boşa yaşadık diyorum
Emekle koşanı hep babamı sandınız
Evde nankör olunca iyi kocamı oldun
Yiyip içip bağırıp döven calıştırıp yiyen
Seden daha iyi söyleyip metle överler

Sözlerim ağırmı sakın kızıp yorulma
Koşup durma sonrasınada uyuma
Sağlığı kaybetmei tetbiral dövünme
İnsan ciğsüt emmiş bişeye güvenme
Koşma yorma kendini boş övünme