Kimki bakmıyor gerilere ne var
Yaşananlardan süzülür birer birer
Acı, tatlı hatıralar ve belki de pişmanlıklar,
Bırakılan bizden izler, hayata da anlam katar.

Kimi gelir zirvesine hayatın, bilmez haddi
Kimi zeminindedir de yerin, insanın azizi
Omuzunda saysan bitmez yükü kiminin
Öteki de tutsağı olmuştur kibrinin.

Az yazsın, az söylesin, güzel olsun yeter ki
Çokça yapılanda değil fazilet ve dahi sevgi
Üç beş adım sonrasını düşünebilmektir hikmet
Geride güzel iz bırakabilmekse asıl fazilet.

Görkemli yaşamların içinde yiten ömre ne yazık
Bu tür insanların sonu derin karanlık
Kırdıkları kalplerin, yıktıkları kentlerin sayısı
İşte onlara denilebilir ancak, insanın azılısı.

Kini,bencilliği ezebilene olsun selam
İnsana sevgiyle yaklaşabilenedir duam
İnsanı yaşat ki, olsun çıkışı her duruşun
Başkalarında da gördünse riyasız sevgiyi
Şüphe yoktur sonuca, ebedidir mutluluğun.

Gönüller giden yolun durağıdır mesele
Ne önemi var paranın, ne de kifayetsizdir rütbe
elbiseye olmasın diyoruz saygı, iltifat
İçindeki bizden bir adem olmadıkça.

Lezzetini bilen bilir sevginin,merhametin
Kime ne katmış ki; öfkesi, kini,egosu kişinin
Ne rengi,dili,dini ne de önemi var memleketinin
Paydaşı olmadıkça anlamsızdır, akmayan göz yaşının.

Devredilebilecek o kadar şey var ki sayamam
Vefa, sorumluluk,saygı,sevgi,.... ve doğrulukladır tamam
Bıraktığın para da harcanır, sermaye tükenir.
Değerler ki bunlar pahasız, hayatı yeşertir.

İlle de stoklamanın faydası yok hiçbir metayı
Paylaşılmayan bu keyfiyetler batırdı insanlığı
Bütün denizler olsun sizin ne de anlamsızdır
Deryaya tek başına açılmak, asıl ahmaklıktır.

Benden geriye kalırsa değerler kalsın yeter
Onlar ki parayla satın alınamazlar,dünyalar eder
Duruşu, bakışı,görüşü ve dili güzelse insanın
Bizden sonrakilere en güzel hediyedir onlar inanın.

Oğuzhan KÜLTE