5
Yorum
44
Beğeni
0,0
Puan
846
Okunma


Pervane Hayy dedi görünce mumu
Ölümle sözlenip vuruldu ışka
Dedi; yasak ettim gayrı uykumu
Özü yitirmenin cezbesi başka
Hâlinde ne isyan ne başkaldırış
Ne kuru serenâd ne de çıldırış
Münzevi bir duâ sessiz yalvarış
Ve lâkin müşerref olmadı meşke
Mum yandı o yandı durdu semâha
Kalbinde inşirâh girdi ferâha
Gece dudağını öptü bir daha
Ölüm öldürürken girdiği köşke
Mecnûn istidâdı Kerem ahdi var
Âşîklara ibret vefâ bahtı var
Allah’a yâr olan gönül tahtı var
Ve asla dilinde gezmedi keşke
Pervane bir insan belki bir lisân
Ateşin ateşi yakması ihsân
Kimdir en sevgili kime mihribân
Yolun son menzili uzasa Hakk’a
______Makberî