Seni özlemek,kılıçtan keskin
Kıldan ince bir hikmetin
Yaşlar düştükçe
Yaşlar düşündükçe
Tükendiğim sıralar
Tükettiğim sanrılar
Sen sen olmayı öğrettikçe
Sözlerinde düğümlendim
Sesi sesimle dile dökmekte
Yarışa girdim
Herkesten çokça
Her şeyden içtence
Seni özlemek,çetin bir imtihan
Minnet Ta(N)rım
Sadece kıymetli olanım
Seni unutmak O’na(c.c) ihanetti
Seni özlemek hikmetti
Ve tek gerçekti
Minnet Ta(N)rım
Seni özledikçe kahr bittikçe
Hayatıma,anladım
Anladım ki tek sevgiye
Değer olan senmişsin
Aşk,dostluk,akraba veya komşun
Hepsi boşmuş
Sadece gözlerinden doğacak tebessümde
Bin defa gelecek kıyamete bedelmiş
Senin üstünde yattığın toprağın eşiği
Kalbin beşiği
Minnet Ta(N)rım beni duyacağına eminim
Ahiretin varlığı,cennet veya cehennem
Veyahut arafım
Umrunda değil,değildi zaten
Sadece senin
Kalbimin ruhu sendin
Senin ruhun şad olsun
Yeterdi minnet ta(n)rım
Seni özlemek benim için sünneti
Ne peygamberi
Ne hilafeti
Dinlemeyi unutalı,sadece gözlerimde
Seni görmeyi
Hatırladığım dan beri sana minnet ta(n)rım