Öfkenin resmini çizebilir miydi Abidin?
Ve
Yalnızlığın
Ve
Kırgınlığın
Ve
Değersiz hissetmenin

Kendini ifade edememenin
resmini çizebilir miydi Abidin?

Ve çaresizliğin
çaresizce sözcüklerin içinde yitmenin
çaresizliğin karanlığına çekilmenin!

Ve pişmanlığın
geriye bir adım atamamanın
dönülebilinse üstü çizilecek olanların
’Keşke’ girdabının ağırlığının!

Ve
mutsuzken mutlu gibi davranmanın
resmini çizebilir miydi Abidin?

Bilse Nazım
ondan sonra
o gittikten sonra
o sonsuzlukta, belki de huzurla
mutluluğun dizelerini sıralarken
deforme duygularla kalan dünya için
"Mutluluğun resmini çizebilir misin Abidin?"
diye sorar mıydı?

Hep bir eksiklik hissi ile yaşamanın
o yetememe halinin
o insanı zifte batmış gibi
hem yakan hem batıran
sürekli çabalattıran
gereksizce yoran
ve asla tamamlanmayan

Puzzleda eksik bir parça gibi
bulunsa cuk oturacak
herşey yerini bulacak

Oysa çekilen bir diş gibi
sürekli kendini hatırlatan
o boşluğun hissettirdiği
eksiklik hâli!

Sahi
eksiklik hissinin
resmini çizebilir miydi Abidin?