Saat sabah sekiz
Şimdi seni görmeliyim
Oturup çay içmeliyim
Dizlerine başımı koymalıyım
Şimdi ellerinle
Saçımı sevmelisin
Kabullendim
Ama sen yokken
Çiçekler taştan
Bahar gününde buzdan
Alışık değilim yağan kara
Üşürüm sen olmalıydın

Saat öğlen iki
Sesini duymalıyım
Türkü söylemelisin bana
Gözümü kapatmam gerek sesinde
Yokluğunu kabul ettim
Ama olsan
Gözümdeki yaşı silerdin
Bana gülümserdin
Ancak sen bilirdin çünkü
Neden bu haldeyim

Saat akşam dokuz
Burda yıldızlar çok güzel
Ama olsaydın
Yıldızları değil
Seni izlerdim
Yüzünden güzel
Aydınlık yok dünyada

Ben öğrendim ki
Sevmek seni
Elini tutmak
Kokunu almak
Sarmak belini
Duymak adımı anan sesini
Yaşamak seni
Sevmek kusurlu sevmek
Güzel bir esintiydi

Saat kaç bilmiyorum
Bu ayak sesi senin
Görüyorum
Sen burdasın!
Sarılıyorum boynuna
Bu koku senin
Teşekkür ediyorum tanrıya

İlk kez gözlerimi seviyorum
Yaşamak ne güzel diyorum ilk kez