0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
547
Okunma
Mustafa Çoban
23 3 2012 cumartesi Erbaa
Bazen yalnızlık aklı başa getiriyor insan özüne döner kendinde kendini bulur bulduğu kendinde Hakkı bulur hani ne demiş mevlamız yarattığım evrene silmedim kolumun gönlüne sığdım .
Derler ki geçmiş büyükler
Yüce Allah birini kendine saç arsa
Onu yakınlarından de etrafından soyar
Yalnızlaştırır
İşte bu yalnızlaşma nın sırrı:
Öze dönüştür Özde Hakkı hakikat-ı gerçeği bulmuştur
Sanırım bu sözler bu şiiri çözecektir
Resulullah hitap etse
Taşlar onu anlar idi
Ölüm var: Dese hayvana
Yemez içmez ağlar idi
Gör uhud’un eylemiştir
Bir sözüyle oynamıştır
Biz de insan olsa yedik
Her şey ; Bizi anlar idi
Sıra sıra dizilenler
Karşımızda oturanlar
Sanma anlar: Bizi gönül
Anlasaydı: ağlar idi
Biz bir çare kul olmuşuz
Her rüzgarla savrulmuşuz
Gönül gör ki ne olmuşuz
ugün neyik dün ne idik
Ne ah ne of çare değil.
Bu bizdeki yara değil
Ey gönül hakka eğil
Kalbe güneş doğar idi
Eğer Allah sevse idi
Ne insü ne cin duyar bizi
Ne nehir ne çay yuyar bizi
Gönül nettik böyle bizi
Eğer olsaydık yuyar idi.
Kapanmış İrfan gözümüz
Anlaşılmaz dil sözümüz
Yalan aşkta ikramımız
Gerçek olsa sever idi
Dağlar dağımız değildir.
Gençlik çağımız değildir
Görünen dağa yakın derler
Uzak olsa doğmaz idi
Ne yaz ne kış fayda bize
Gurbet düştü payda bize
Bütün derman hajta bize
Hakka dönsek sever idi
*
Mustafa burada gizli ise
Orada zahir olur gerçek
Dün Allah’a zaman varken
Kış olmasa şu gönülde
Başa karlar yağmaz idi
5.0
100% (3)