kımıltısız ölü gibi yatan insanlara eğiliyorum
yoksunluğun o çetrefil yüzleri
kımıl kımıl çalışkan o karınca elleri
yedi kat yerin dibinde
bir masal devi gerek
çıkarmak için yeryüzüne


kandırılmış ölü gibi yatan insanlara eğiliyorum
yaşam damarlarına giden yolda bin bir tuzaklar
ters dönen çark yine ters döner -mi-
tersten akıtılan ırmak
en sonunda taşı çatlar
sıza sıza sular
bütün ülkeyi kaplar


susturulmuş yitik bir kimlik gibi duran insanlara eğiliyorum
sahnede oynanan oyunlara sırt dönen
kurgular kuran, kendinden başka herkese
kuşkuları ters çeviren- bitmiş bir oyun gibi
insanları atlamaya çağıran
korlaşmış halkalardan-


sepsessiz duran insanlara eğiliyorum
yoksulluğun o ezgin yüzleri
çağıl çağıl çağlayan o ırmak dilleri
yedi kat göğün üstünde
koca mangal yürek gerek
indirmek için yeryüzüne
dilsizleri!..


29. 08. 2009 / Nazik Gülünay


- Çok okunan bir şiirim -