3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
450
Okunma
Doğa, sevgisini sunarken bize
Arılar çiçeğin özünü öper
Kelebekler bir bir Konarken düze
Rüzgarlar toprağın tozunu öper.
Çemrenin gelişi yaza konudur
Sıcaklar basınca karın sonudur
Dağların giydiği yeşil donudur
Yağmurlar yaprağın yüzünü öper.
Baharla gelince toprak kokusu
Canlanır canlının kuru dokusu
Çetin olur yalçın dağın yokuşu
Mürşitler çerağın düzünü öper.
Dereler çağladı yıkandı bulut
Çoban nefesiyle ötüyor fülüt
Kurtların ağzına vuruldu kilit
Ustalar çırağın gözünü öper.
Nisan’da esince bir garbi yeli
Cır cır böceğinin durmuyor dili
Zahiri der coştu gözümün seli
Melekler burağın izini öper.
Tahir GÖRENLİ.04.05.2021
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz