Can nefesinde soluklanan cansu ruhunun,
Şafak berraklığında ferahlamasıdır sevda…

Sevgiyi fora eden güzellemenin güzce dinginliğinde,
Aşka yollanmış pupa yelken gemiler ferahlar.
Feleklerin gözlerinin faltaşı gibi açıldığı hayret inceliğinde,
Sevdayla tutuşmuş gönül ateşinin dumanı doğru çıkar.
Bir çift göz yakalar alır ve götürür… Gecenin bir vaktinde,
Yedi kıratlık aşk elmasının aşklattığı gönül hücresine koyar.

Ten kafesinde çırpınan gönül kuşunun,
Sevgi ufuklarında azatlığıdır sevda…

Aşk bulutları sevda dağında arzucasına yaygınlaşarak,
An yarımaya dolanır. Yıldızlarla oynaşarak,
Gönül yarılığı yarlaşır ve gökyolunda harlaşır.
Sonsuza kadar uzanan sevgi yumağı saygınlaşarak,
Gökler mutluluğa gürlenir. Has duygularla kaynaşarak,
Gönül yarılığı surlaşır ve yıldızlarda tamlaşır.

Kışın karı korlayan, yazın sıcağı karlayan umut usunun,
Sevgiyle saygıyı poyrazlamış bulutlu sıradağlarıdır sevda…

Aşkın konakladığı gönülde pırıltılanan anılar,
Bir hercai menekşeye nazlanır. Hürlüğün cüzdanı yarınlar,
Adanan ömürlerde telvelenip, kırk yıl hatırlığında çiftlenir.
En koyu kahverengi saçlı kızılımsı rüzgârlar,
Yaşanan aşkı bedelleyip gamzeli gülüşlere kilitlenir.

Gönül dolanımında kaderlenen ışınsı yolculuğun,
Aşk rotasına kenetlenmesidir sevda…

S. Edip Yörükoğlu