İnsan bu dünyada garip, yaş gazele postu serip,
Aşkta bilgelik taslayan divâneye uyulur mu?

Özellikle son dizesinde " gazel ve bilge " sözcüğüyle tevriye ve iham sanatlarına baş vuran şairimizin enfes bir icrasını okuduk.

Tasavvufi neşveyi, bilgece bir şairlikle gazel tarzı kafiyeleniş içinde çağdaş bir sunuyla veren şairin bu şiiri için şairimizi defalarca kutlarım.

Şiir, üstün bir şiir bilgisiyle yazılmış. Aruzu kullanmadan aruzun ahenğini verecek kulak ve ritim doygunluğu şairin
vasfını gösteren belirğin bir işarettir.

Esasında şiir anlam olarak üzerinde daha çok durulup irdelenmeye layık bir şiir görünümü veriyor.Şiiri beyit beyit
anlamca irdelemek gerekir . Fakat bunu değerli okur için yapmak istememe rağmen vaktimin kısıtlı oluşu sebebiyle tek birbeyit için deneyelim.

Her şey fâni, sevi başka, bekâ gözesinden aşka
Bin kat buz çekse bengi-su, o buzulda buyulur mu?
Sonsuzluk aleminde- ezelden ebede ulaşan beka aleminde- sevği nin pınarından başka herşey gelip geçicidir. Burada
irdelenen sevği tasavvufi sevgidir ki, sevğinin yuvası gönül, kalb ve ruhtur ki bunların cismaniyeti Allah'ın ruhunu insana üfleyişinden gelir. B u sevği mertebe mertebe yükselerek ruhun aslına dönmeyi arzu ettiğinin farkına varıldığı en yüce mertebeye kadar ulaşır.Fena fillah -insanı kamil-buraya ulaşan sevği mutlak sevgiyle bütünleşecek seviyeye gelir.Irmaktaki su damlasının denizle bütünleşip kaybolması gibi.

Bengisu- abı hayat, ölümsüzlük suyu-su tutsa bile bu suda ölümsüzlüğe kavuşan suda üşünülür mü derken de sev ğinin ruhun, aslına rücu edilişi ve zamandan ve mekandan arınmış olan Allah'a kavuşunca ölüm olabilir mi demek istenir.

TEBRİKLERİMLE ŞAİR.