Buraya gelenler isim aramış
Yemişler mantarı gözler açılmış
Kan yürümüş beyne vücut canlanmış
Koymuşlar adını köyüm Kanlıca

Sırtı yaslamışlar arka tepeye
Kurmuşlar çadırı dümdüz vadiye
Başlamışlar mahalle köy olmaya
Canbazlar demişler, köyüm kanlıca

Istanbul Ankara yolu üzeri
Eşsiz güzellikte yoktur benzeri
Kerpiçten yapılmış eski evleri
Kadirgil demişler, köyüm Kanlıca

Köyün aşşağısı tarla bostanlık
Devrez çayında hep tutarlar balık
Buğdaydan yapılır kışa hazırlık
Paşagil demişler, köyüm Kanlıca

Kışları çetin, düşürtür kuzuyu
Yaz kış buz gibidir can pınar suyu
Eski değirmende çekmişler unu
Hasangil demişler, köyüm kanlıca

Her evin meşhurdur Toga çorbası
Lahanadan olur leziz sarması
Misafirsiz kalmaz köyün odası
Böcekgil demişler, köyüm Kanlıca

Bağ bahçe bostanda açmışlar karık
Cami okul yapmış, giymişler çarık
Paylaşmışlar ekmek aş çala kaşık
Havsagil demişler, köyüm Kanlıca

Kuzine sobada patates gömü
Kendine has manda yoğurdu sütü
Cennetten bir parça mavi gökyüzü
Sunagil demişler, köyüm Kanlıca

Harman zamanı buğdaylar biçilir
Göce, bulgur için kazanlar dizilir
Dibek taşında ekinler dövülür
Güngördüler demiş, köyüm Kanlıca

Lakaplar takılmış kör, topal, çolak
Kimse gücenmemiş gelmiş koşarak
Kül çöreği, bazlama yanar Ocak
Urguyagil demiş,köyüm Kanlıca

Kimi reçber kimi olmuş gurbetçi
Kız alıp vermişler birleştirici
Marangoz inşaat hünerli işçi
Küpürler demişler, köyüm Kanlıca

Şimdi olmuş köy değil mahalle
Sokak caddeler de yok eski çile
Çamurdan dönerdi balcıklı göle
İsmigil demişler, köyüm Kanlıca

Kul Ahmed Ali der, doğmuşum sende
Kaderde yazılmış tâ’ki ezelde
Ayrı kalan özler gurbet ellerde
Koymuşlar adını, köyüm Kanlıca

Ahmet Ali Canbaz 25/06/2021