Bir gece vaktinde düşerken yola
Menzil uzak olur insanoğluna
Bu gidişin sonu bilemem n’ola
Nefsi tuzak olur insanoğluna

Gönül hasret iken bir damla suya
Yollar yürümekle biterdi güya
Yaşanılan her şey birer duş rüya
Visal firak olur insanoğluna

Garibin hanına göz dikilmesin
Safi gönüllere dert ekilmesin
Allah’tan gayrısı bel bükülmesin
Namaz burak olur insanoğluna

Dünya semasında hızla dönerken
Şu yıldızlar birer birer sönerken
Boş bir ömür için dizin döverken
Elbet yazık olur insanoğluna

Söyle hekim var mı derde bir çare?
Günü gelir beden atılır nare
Beyhude gezinip durdun avare
Hayat azık olur insanoğluna

Katlanır nimetin helal kazancı
Gönüller müreffeh diller duacı
Hoş bir muhabbettir derdin ilacı
Her nan rızık olur insanoğluna

Bir sabır gerekir ekin eken de
Hasat günü geçte olur erken de
Her şeyiyle güzel gülü diken de
Buğday başak olur insanoğluna

Bir gece ki hüzün giymiş sanırsın
Bülbül ahvalinde güle konarsın
Sevda dehlizinde kimi anarsın
Yollar ışık olur insanoğluna

Ansızın ölümle can çekişince
Beden yalnız kalıp ruh çekilince
Ölüm ferişteği başa dikilince
Mezar beşik olur insanoğluna

Şu zamanın lahze lahze geçerken
Ölüm hakikatı nabzın ölçerken
Beşer birer birer konar göçerken
Kabir durak olur insanoğluna

Haktan gelen kader baş göz üstüne
O dar günde nazın geçmez dostuna
Her bir ruh çekilir kendi postuna
Mahşer konak olur insanoğluna

Âdem KILIÇ Serhedî