2
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
412
Okunma
bu aralar, baharın hüznü semalarda geziniyor
and içen kabadayı rituallere başkaldırırken
sevdaya, “yeter, körlüğü oynama” diyor
depreşen özlemin sabırsızlığında Mälare’nin aymazlığı
maviye soyunmuş
benimle gözgöze gelirken hırçın
köpürmeleri arsız
eksik olmasın!
“sol elin elimde” eşlik ediyor bana
ihanetsiz...
az sonra, yetim rıhtımın bekleyişiyle bakışıyorum
kararmış kasvetiyle
beçare
üşümüş
bir hayli de aşınmış
tıpkı ruhumun notaları gibi...
sayısız silüetlerin tanığı bu rıhtım
son yolculuğundaydı kimileri
pusulasız
gözüpek
mültecilerdi
geri dönmediler bir daha...
gölün kıyısı olabildiğince ıssız
ve çırılçıplak kimsesizliğinde
iç çekerek bekliyor
o paslı gemileri...
Heidi Korkmaz 11/4-2021 Sthlm
5.0
100% (8)
Cevap Yaz