Yaşım henüz küçük ama kursağım bir ömre yetecek kadar hayal kırıklığı ile dolu. Bu yüzden ne zaman sevildiğimi hissetsem küçük bir kız çocuğuna dönüyorum.

Bunu nasıl açıklayacağımı bilmiyorum.
Bazen kaybolmuş, bazen terk edilmiş bazen de çok yalnız hissediyorum.. Omuzlarımda bir dünya var, çok ağır sorumluluklar var ve bu yüzden bazen nefes almayı zor buluyorum. Hatta bazen güçlü olmaktan, her şeyi yapabilen bir kadın olmaktan da nefret ediyorum...

Ama vazgeçmedim...
Ben kaybederek kazanmayı öğrendim. Düşeceğim yeri o kadar iyi biliyorum ki düştüğümde tekrar kalkacağımı da biliyorum..
Bana istediğin kadar meydan okuyabilir, onurumu incitebilirsin ve değer verdiğim insanları kaybetmeme neden olabilirsin
Ama benden asla alamayacağınız şeyler var: kocaman kalbim, gülümsemem, sevgi verme arzum, empatim…
Beni bir savaşçı yaptın ve asla pes etmeyeceğim...