Bir kadın tanıdım...
Baba ocağına sığamayan,
Ana kucağına sığamayan,
Kardeş dizine sığamayan,
Kocasının yüreğine sığamayan,
Dünyaya sığamayan bir kadın tanıdım!

Bir kadın tanıdım...
Çığlık atınca sesi duyulamayan,
Ağlayınca gözyaşı sileni olmayan,
Gülerken ayıplanan,
Ölürken göreni olmayan bir kadın tanıdım!

Bir kadın tanıdım...
Ömrü boyunca yaşamak istediklerinin hayalini kurup dayatılan hayatı yaşayan,
Ve öyle bir kadın tanıdım ki;
Tüm kurallar, yasaklar, ayıplar, namuslar sadece onun için var olan!
Sahi bu kuralları koyan kimdi?
Kadından çok mu namusluydu?
Kadından çok mu temizdi bu kuralları koyan?!

Bir kadın tanıdım...
Tüm evreni yüreğine sığdırıp taşıyabiliyorken, koskoca evren onu içine sığdıramıyor.
Anlayanı olmayan,
Dinleyeni olmayan,
Her gün öldürülen kadınlar arasında tesadüf eseri nefes alan bir kadın tanıdım.

Ve o kadın kim biliyor musunuz?
O kadın BENİM, SENSİN, SİZLERSİNİZ...
O KADIN BİZİZ...