Ben bir zamanlar maviydim
Martılar gagalıyordu cesedimi
Tan yeri ağarırken hem de
Denize taş fırlatıyordum yine
Gözlerin aklıma gelmişti
Yırtılmıştım yüreğimden
O gün de !
Köpük köpük olmuştu sahil
Mavileşmiştim birden !…

Gözlerin bırakmıyordu hiç peşimi
Peşimdeydiler gizlice
Kurtulmak ta istemiyordum nedense ?
Çok acı çekiyordum oysa
Bütün eski aşklarımı
Alt alta koydum
Özlemlerimi öbek öbek
Acılarımı da karıştırdım içine
Topladım alelacele ;
Elde var SEN olmuşlardı
Ne yapsam SEN çıkıyordun
Çarpsam da her şeyle seni
Ben olurken hep yanan
SEN oluyordun elde kalan
VE ÇARPAN ile ÇARPILAN !...

Yalnız BÖLMEDE,işlem sonu ;
BÖLÜNMEDE didik didik
Hep BEN vardım BEN !
Sevdalar boyu
Seve seve eriyen !....

Ben bir zamanlar maviydim
Cesedimi martılar gagalıyordu
Balıkçılar beni anlıyordu
Maviler getiriyorlardı bana uzaklardan
Ton ton maviler …
Deniz anası kokan !
Bir pencere vazosunda
Yakamoz getirmişlerdi
Bir defasında
Koyardım onları karşıma
Gece ay ışığında...
Balıkçılar beni anlıyordu ;
Senin gözlerinden bahsetmiştim onlara
“RASTGELE “ olmuştu senin bahsin
Onlar için
KISMET dolusu dönmüşlerdi evlerine
Hala söylenir bu bereketin...

Sahi unuttum ,
Sana mavilerden bahsedecektim daha;
Köpük köpüktü sahil alabildiğine
Gözlerin aklıma gelmişti yine
Başımdan aşağı maviler dökülmüştü
Mavi yanıyordum belli ki
Gökyüzünden güneş bulaşığıı mavi
Göz yaşım mavi !
Siyahtı ama,
Siyahtı anılarımın içi !....
Denizse tuzlu mavi
Maviler arasında can çekişir gibi
İnliyordum o sahilde !
Bir ileri bir geri !...

Arkamda gözlerin vardı üstelik
Gözlerinin soluğunu duyuyordum !
Mavi soluyordu gözlerin de
Yaşa bakalım bu şekilde,
Yaşamak kabilse !...

Ben bir zamanlar MAVİYDİM
Üç öğün seni geziniyordum sahilde
Balıkçılar beni anlıyordu
Yine pencere vazosuna koymuşlardı
Yakamozları senin için
Bende odamın penceresine koymuştum
Pırıltılı yakamoz çiçeklerini...
Onlar baş köşemde şimdi
Ay ışığında seni düşünüyordum
Oradan bakarken en uzaklara
Senden öylesi bir serinlik bana
Geliyordu ki hiç sorma !
Meltem meltem fısıldıyordun dünyama
Sen,anlatılmaz bir ihtişamla !
Yüreğimin gözleri fırlıyordu yerinden
Fal taşı gibi koca koca !......

Ay ışığından
Bir elbise giymiştin üzerine
Çok yakışmıştı sana hani
Benim için giymiştin beklide
Bilemiyorum yani !...
Ya gözlerin...
Gözlerinle içimi biliyordum
Hala arkamdaydı gözlerin
Gözlerinin soluğunu hissediyordum !...

Gecenin karanlığıyla CANDAŞ olmuşlar.
Etrafımı sarıyorsunuz ikiniz
Siyah bir ALEV gibiydiniz !
Ateşten bir çember oluşturmuştunuz
Ama benim canım yanmıyordu artık
Ben SENİ SEVİYORDUM !...
Senden gelen acılarla doluydu içim
Mutluluklara yerim dardı
Hem de istediğim şeydi,
Bu biçim….

GÜLDÜM !
Canımın yanmayacağını bilmiştim
BEN BİR ZAMANLAR
MAVİYDİM !...


İ.Hakkı Gürcanok

14 / Mayıs /2008
( 05.30…) AĞVA