Aylar değil koca yıllar geçse de
Ellerini tuttuğum, anı unutma
Olan olmuş artık geç’se de
Yoluna feda bu, canı unutma


Eskidik’çe eskisem’de körpe kalbin’de
Kalmasa’da adımın yeri dilin’de
Beni dara çekecek Ferman elin’de
Kölen olduğumu, sakın unutma


Deli rüzgar gibi o saçların’da
Dolaşabilseydim ah kolların’da
Bir Fedai misali hep yolların’da
ölen olduğumu sakın unutma


Kapıları Bir değil bin kere kapatsan’da
Kalbimi en derin yerinden kanatsan’da
Söküp Yüreğinden beni atsan’da
Sana ait olduğumu sakın unutma


Sultanım da sensin efendim de
Tende can bilirim seni kendimde
Asi gururumu bile yendim de
Sana alt olduğumu sakın unutma


Unutma gözlerinde kaybolan gözlerimi
Unutma heycanın’dan tutmayan dizlerimi
Zaman kül etse dahi zaman’la közlerimi
Bir Sana yandığımı, sakın unutma


Unutma el ele gezdiğimiz yerleri
Unutma mavi gözlü o kara geceleri
Ne senden sonraları ne önceleri
Senin kadar sevmedim hiç kimseleri
Bir sana kandığımı, sakın unutma


Aramıza denizler, kıtalar girse bile
Asi gönlüm sevdanla delirse bile
Kadeh Kadeh sunduğun zehirse bile
Elinden içtiğimi sakın unutma


Seni düşünmeden uyuduğum’da yalan
Seni sevmek’ten Yorulduğum’da
Hala ilk günkü gibi Adını her duyduğum da
Kendimden geçtiğimi sakın unutma


Unutma yeşim yeşim renga renk hülyaları
Unutma o yaralı vurgun kırlangıçları
Göz yaşımla Her bahar yeniden ağaçları
Sana suladığımı, sakın unutma


Hâlâ kapıları yokladığımı
Gülleri sen diye kokladığımı
Seni yüreğim de sakladığımı
Ne olursa, olsun sakın unutma