2
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
644
Okunma
Vekiller asile diklenir durur
Halkının hepten defterini dürür
Üstüne üstüne kubarır yürür
Asilin kendine geldiği yoktur.
Hemen ağam, paşamsın deyiverir
Birkaç sahte söze reyini verir
Garibim soğan, ekmeğe sevinir
Asilin kendine geldiği yoktur.
Derdi, sıkıntısı dağları aştı
Borçlar dönmüyor, akıllar şaştı
Açların sayısı tokları aştı
Asilin kendine geldiği yoktur.
Kimi keyif sürer, gamdan ıraktır
Hemde mala tapar, kafa tırlaktır
Ahiri mahşer, sorguya varmaktır
İnsanın kendine geldiği yoktur.
5.0
100% (8)