Hani;
Kalbim nadasta
Kısır ve verimsiz
Çorak bir tarlaya dönmüştü ya..
Hani,
Senden çoook çok önce!
Çoook mu çok
Sebep’in sebepsizliğinde
İmkânın imkânsızlığında
Zamanın,
Mekânın en hayırsızına aldırmadan
Şıp diye sevdim di ya seni;
Mantığın fukaralığı
Beni sevmen değildi ki üzüm gözlüm,
Asıl sevmemen deli saçmasıydı!
Nasıl,
Nasıl da
Güzel bir bahçeye döndü yüreğim
Çiçek diye seni ekince..
Pıtır pıtır pıtırcık
Yediverenler gibi de
Durmadan çoğalıyorsun
Ben sana kanayıp,
Ben sana ağlayıp,
Ben sana......,
Ben aşka
Ben içime aktıkça..
Kızsan da,
Küssen de
Küstüm çiçeği gibi,
Değilmi ki
Yaşıyorum
Seni büyütüyorum içimde,
Ne iz/ahı
Ne de mizahı yok
Bu akıl tutulmasının!
Bahçem
Yani yüreğim büyüyor
Sen büyüyorsun işte
Metastaz yaparak
Aklın,
Aklının,
Aklımın almadığı
Bir acaip,
Bir başka biçimde...
29:Haziran:2021