SOĞUDUM

Bu aralar bir hal oldu şaşkınım
Çoğu sevmez oldum azdan soğudum
Yağmurum doluyum selim taşkınım
Ateşten üşüdüm buzdan soğudum

Keybettikçe değerlerim değeri
Bakmıyorum dönüp ardıma geri
Sakınmam der iken uğruna seri
Bizi biz etmeyen bizden soğudum

Hatırım  da yoktur gönül kırdığım
Nerden baksam kırılmaktır gördüğüm
Ucu yok başı yok her şey kör düğüm
Bağla dan usandım çözden soğudum

Bülbülün derdinden gonca güle ne
Yürüyen ben yorulan ben ele ne
Yol yoldur gidene gidebilene
Yokuştan yoruldum düzden soğudum

Konuşan kalmamış ne yazık lehte
Her kim ne söylese sözü aleyhte
Yürek fitne fücur bakışlar sahte
Düz bakıp ters gören gözden  soğudum

Kimsenin kimseye itimadı yok
Sahtelik kol gezer gerçek adı yok
Ne yesem ne içsem kendi tadı yok
Lezzet almaz oldum haz dan soğudum

Seyrederim sessiz sakin aheste
Bülbüller ormanda aslan kafeste
İt kılına dahi yapıldı  beste
Şarkıdan şiirden sözden soğudum

Kışlar şimdi özeĺliğin yitiren.
Vaktinde kar yağmaz bolluk getiren.
Türlü çiçek açıp meyve yetiren.
Bahardan soğudum yazdan soğudum.

Şener im ne desin bunca olana
Süslü cümlelere yalan dolana
Sözüm yok ya hakkı ile çalana
Kemandan davuldan  sazdan soğudum

Ahmet şener