AKLIMA DÜŞTÜ

Gün olur gülerdik gün olur ağlar,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.
Derdimize ortak olurdu dağlar,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Çift sürerken yarım kalırdı çizi,
Güvalek tutardı sakar öküzü,
Kengerden alırdık dogal sakızı,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Azık yağlığını bağlardık bele,
Davarı sürerdik kızıla çala,
Kimisi karaydı  kimisi ala,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Sızılar yüreğim inceden ince,
Çiğdemler çıkardı bahar gelince,
Yaşarır gözlerim yayla denince,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Kurulur çadırlar bir uçtan uca.
Bazlama yapılır konulur sac’a.
Keklikler öterdi yamaç yamaca.
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Dokunmazdı esen yeli soğuğu
Yuva idi boz ardıcın kovuğu,
Yumurtlardı anamın çil tavuğu,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Kuzuları anasından seçerdik,
Kara çamlık bayırından geçerdik,
Kirazlı pınardan bir su içerdik,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü

Ateş yakar patatesi gömerdik,
Duman kaçar gözümüzü yumardık,
Pürenli  derede yazin çimerdik,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü

Çift akardı çamurlunun oluğu,
Teknesinde sular idik gölüğü,
Yorulur alırdık orda soluğu,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Taviz vermez idik dilden lehçeden,
Dut toplar gelirdi  anam bahçeden,
Erik kiraz  çıkar idi bohçadan
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Bacı derdik komşumuzun kızına,
Dikkatlice bakmaz idik yüzüne,
Duman çöker  dağlarına düzüne,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Yürür gider idik tozlu yolları,
Püsküllü olurdu gürgen dalları,
Karşılardı bizi yaban gülleri,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Dur gayrı Şener im bu kadar yazma,
Güzeller bağlardı oyalı  yazma,
Sevenlerin yine incitip üzme,
Vay bizim yaylalar aklıma düştü.

Ahmet şener.