Rengarenk görseniz de yoktur rengim benim.
Evveli yok idim, yokluktan var edildim.
Aşığın elinde aşkla yoğruldu tenim.
Her varlığın her bir zerresinde belirdim.
Tanıyabileniz var mı beni, ben kimim?

Yer ile gök arasını meskenim bildim.
Doğayla iç içeyken ona ırak bildim.
Hem kardeştim hem yarendim hem yarin bendim.
Hem nifaktım hem düşmandım hem haset bendim.
Tanıyabileniz var mı beni, ben kimim?

Yeryüzünün esenliğiydim, gölgesiydim.
Nice berekete sancılıydım, gebeydim.
O kadar da afetlerin bir sebebi bendim.
Gündüzün de gecenin de katili bendim.
Tanıyabileniz var mı beni, ben kimim?

Dayanamadım, ağladım çok ağlatıldım. 
Bunun üzerine yağmurlar yükletildim.
Acıyla, tatlıyla, tuzluyla da billindim.
Acıttım, yaktım, sevildim, hoş da bilindim.
Tanıyabileniz var mı beni, ben kimim?

Bendeniz bir su gibi içildikçe içildim.
Kandınız mı beni bilmem, bazen çekildim.
Kimi zaman yol oldum, gidildikçe gittim.
Yoruldum, durdum, kurudum bazen de yittim.
Tanıyabileniz var mı beni, ben kimim?

Yeni uyanışlar uğruna uykusuzluk
İşte, işte bu desturla uyanık kalmak...
Her ölümden sonrası baygın bir sarhoşluk
Şu kadar hayatlara bir sebep kılınmak...
Tanıyabileniz var mı beni, ben kimim?

Heyhat! Şimdi her şeyi geride bıraktım.
Toplandım gün gün, damla damla seferiydim.
Bana düşmezdi vazgeçmek, yalnızca anlattım.
Ben yaratılışın ancak aciz neferiydim.
Tanıyabileniz var mı beni, ben kimim?


Siz insan biliniz, ademoğlu da bilinirim.

Mesut Tütüncüler
Denizli 16.06.2021