Kanadı kırık bir kuş ayrılığı çiziyor bulutlara
Eriyor notalar şarkılar susuyor
Koyu bir karanlık çöküyor kente
Uykusuzluktan gözlerim yanıyor
Sancılar içinde iniyorum sahile
Gözlerime değiyor Mahşerin Atlıları
Söken şafakta arıyorum yüzümü
Kül rengi bir sabah yıkıyor saçlarımı
Yaramı bulutlar sarıyor
İçimde büyüyüp duruyor ağlamaklı acılar
Katran karası gecenin içindeyim
Gözlerimden kentin yüreğine akıyor ışıklar
Koyamıyorum kendimi sözlere
Evlere odalara koyamıyorum
Hasretin okuyla vurulup düşüyorum yere
Gözlerimde sevinç yok
Ellerinde uçmuyor artık sevdanın gizemli kuşu
Sürmeli bakışların geçiyor gözlerimin önünden
Ellerim kelepçeli kalıyor yine yüreğim terliyor
Deniz kıyısında seninle paylaştığımız
Gökyüzü yanık bir mendil parçası gibi elimde
Gözlerin gözlerime değiyor
Çığlık dalgalarında yitiyorum
Ölmüşüm dirilmişim
Sanki savaş meydanında ölülerimi seyrediyorum
Katran karası gecenin içindeyim
Bir acıyım sütunların kırılmış yüzünde
Susmuyor katran karası gecenin sesi
Dinmiyor içimdeki fırtına dinmiyor yağmur
Yıldızlar ağlıyor yalnızlığıma