2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1516
Okunma

Vurmuşken kendimi aşkla yollara
Bir ışık buldum koyuldum takibe
Sormadım kimsin ? nerdensin? diye
Sessizce düştüm peşine
Uzun yollar yürüdüm
Hergün ağladım bir gün güldüm.
Çakıl taşları acıttı yüreğimi
Yaslandığım duvarlar kanattı omuzlarımı
Yılmadım kanadıkça içim gülümsedim.
Sonra bir koku sardı benliğimi rüzgarla
Önce ellerimi okşadı
Saçlarıma dolandı sardı beni sıkıca.
Anladım! gökkuşağının altında
Hasret topraklarındaydım
Seninle senin koynunda
Varoluyordum yeniden
Artık sen kokuyordum ben...Işığım bırakma beni........
özlem-05/08/08