Anılarla yaşayıp geçmiş yıllarda
kaldım hep
İleriye dikmedim gözümü
Nereye diye sormadım yüreğime
Sadece zaman zaman
Nerdeyim diye açtım gözlerimi

Ve o an bir kere daha anladım ki
Zaman gerçekten acımasız
Seni bir başına bırakıp giden
Sevgili misali ardına bile bakmıyor
Takvimleri parçalarken

Nerdeyim diye açtım gözlerimi bugün
Baktığımda aynaya
Kırışmıştı gözlerimin kenarları
Saçlarım çok önceden beyazdı zaten
Sanırım korkmaya başladım bugün
Yaşlandığımı düşünerek korktum bugün

Nerdeyim diye açtım gözlerimi bugün
Ellerim titriyordu dizlerimin üstünde
Yıllar öncesinde de sevgliye dokunurken
heyecandan titiriyordu
Şimdi ise oğluma dokunurken titriyorum
Okşarken mis saçlarını

Ama yindede sarılıyorum
İçime çekiyorum teninin kokusunu
Korkularım bastırmadan yüreğime
Doyasıya yaşıyorum oğlumu
O an korkmuyorum
Ama hissediyorum yaşlanıyorum
ve zaman zaman korkuyorum bu duygudan....
Sende" tutuk_lu" kaldım
bir Gece Yarısı Mart’2008