SONUNDA
Yerden göğe kirlilik had safhada
Çoktandır bir nefes alamıyoruz Mikrop bile devleşiyor sahada Bir türlü hakkından gelemiyoruz. Ne akarsu ne göl ne deniz kaldı Ne bereket ne bet ne beniz kaldı İyiler kötüye bak sessiz kaldı Gidişat nereye? Bilemiyoruz. Kabahat gökte mi, yer mi hayırsız? Görmedim dünyayı dertsiz, kahırsız Bırakın suları şöyle sınırsız Hayallere bile dalamıyoruz. Nemrut’un tacını taktık başlara Nafile vursak da taştan taşlara Mendiller çaresiz akan yaşlara Günbegün çağlıyor silemiyoruz. İnsanlık nedense özünden ırak Sevgi, dostluk gönül gözünden ırak Sonunda şeytanı çıkardık çırak Başkaca çıkar yol bulamıyoruz! Alevler içinde çırpınır orman Dağların başı der hâlimiz duman Hırs, kin, nefret... bize kimden armağan? Doğanın parçası olamıyoruz. 11.06.2021 Salih ERDEM |