Sıcak nefesin yanağımı terketti terkedeli
Hırpani gönlüme yokluğunu kazıyorum
Ağularla yavaş yavaş
Kuytu köşelere, nehir dibindeki ağaçlara
Ağustos sıcağında adını kazıyorum
Siyah bir taşla ayyaş ayyaş

Gittin gideli yatağımız
hiç bozulmadı
Örtüsü hala tertemiz
hiç dokunulmadı
Hayalinden bir bulut yaptım kendime
Uyku girmiyor bir türlü gözlerime
Aklımda hep sen, hep sen

Seni ilk gördüğüm o günü hatırladım
Kördüğüm olmuştu ayaklarım dolaş dolaş
Ellerimde titrek acayip bir telaş

O gün içimde ateş yakan
masmavi bakışlarındı
Bedenimde yangın çıkaran
simsiyah saçlarındı
Yatak yaptım kendime alevlerden
Alıştım acıya da
Gönlümde hep sen, hep sen

Ten kokun yapışmış tenime
Kırk kez yıkansam da çıkmaz yine
Bakışlarının gönlüme borçlu kalışı
Kalbimi yangın yerine çeviren
Aşkının benden uzak duruşu
Bir seccadenin ibadetsiz kalışı
Ancak bir ölümle olurdu

Tanrı böyle diledi
Dört mevsim, Bahar ’sız kaldı

Cahit Fıkırkoca
30.05.2021, Ankara