1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
745
Okunma
gün rüyamsı kül renginde
doruklar yangın içinde
viranenin efendisi
hamaktaki çakal
taş bağladı ana rahimleri
asırlık ulus olmuş
kundaktaki bebekler
bütün beşikler ölüm salliyor
evren halkı kayip
tohumlaniyoruz gen vitrinlerine
ben ise
susuyorum duyulmamaktan
yalnızlık kaftanımı
çekiyorum insanlığıma
hastalandım yaşamaktan
ve hoşçakalın bile diyemiyorum
yaşayanlara
ey toprak yola hasret
yolcular kulubu
hayatımı değişiyorum
bir şair ölüsüne
Cevap Yaz