BABA OCAĞI

Boyasız, kerpiç, dört duvar bir ev
Gel gör ki nelere tanık oldu,
Neler geldi geçti her bir karesinden?
Kaç çocuğun doğuşuna tanıklık etti?
Kaç yüreğe sevgiyle kucak açtı?
Bilinmez bir muamma, sır perdesi!

Filim şeridi gibi gelip geçiyor anılar,
Daha dün gibi yaşadığım o ev
Yıkılmış, Virane olmuş duvarlarından
Bana gülümsüyor sevgiyle!
En tatlı çocukluk, gençlik çağlarına,
"Ben tanık oldum" dercesine,
Dimdik ayakta,
Gözleri parlıyor beni görünce!

Evimize gelen misafirler,
Annemin onları ağırlamak için,
Ordan oraya sevgiyle koşuşturmaları
Geliyorda gözlerimin önüne
Nerde kaldı o komşuluklar? diye
Yüreğim burkuluyor! Kahroluyorum!

Bir zaman siyah beyaz olan hayatımıza,
Özlemle iç geçiriyorum!
Sevgiyi, mutluluğu, huzuru o evde tattık!
Her bir duvarı ilmek ilmek işledi bizleri!
Bahçesinde oynayıp coştuk!
Üzüntümüze, sevincimize ortak oldu,
Her bir kareside,
Bir gün olsun of demedi!
Bizimle sevinip, bizimle üzüldü!

Baba ocağı, dört duvar evimiz,
Sekiz çocuğa gelecek olup
Işık tuttu hayatın onca yüküne!
O yüzden,
" Dört duvar " deyip geçilmesin
Onların kalbi, bizim kalbimiz,
Geçmişten geleceğe bir köprü bilene!

27.05.2021 Ankara P.ÇETİN