DARMADAĞIN

Sensiz acemisiyim bu hayatın,
Eskisi gibi tadım da yok tuzum da.
Aşina herkes gönlümdeki enkaza.
Anlamı yok artık hiçbir mükafatın,
Değişen bir şey yok ben de,
Bıraktığın yerdeyim hakeza.
Saatler yorgun artık,
Her şey son perde de, son fasılda.

Affettim herkesi, kavgam kendimle.
Ne kadar günah varsa yükleyin sırtıma.
Beyhude ömre belki bir nisan yağmuru yağar sağanak sağanak.
Son isteği sorulan, idamlık bir mahkum gibiyim.
Hayatın darağacında,
Ağır bedeller ödüyorum.
Affa, beraata çıkmıyor yollar.
Karma karışık duygular içindeyim,
Nerden geldim, nereye gidiyorum !

Ay tutuldu kapkaranlık her yer.
Gürbüz, haylaz çocuklar yine neşeyle kırlarda koşar mı?
Güneş doğar mı, çiçekler açar mı?
Uykusunu alamamış, kahvaltı bile yapmamış insanlar,
İşe gitmek için *KL08 otobüsüne koşar mı?
Sabah ezandan önce,
Bülbüller öter mi seher seher?
Uyanıp dinler mi gönlü yanan, ağlayan bir yürek?
Tebessüme hasret dudaklarım,
Çağlayanlarla yarışırdı göz pınarlarım.
Baharları yolcu ettim çoktan,
Zemheri ayazı tuttu yer yanı.
Uğramaz artık göçmen kuşlar.
İflah olmaz bendeki bu yürek,
Hayallerim darmadağın,
Keşke karşıma çıkmasaydın.
Tek senden değil, hiç kimseden bir beklentim yok.
Boşu boşuna heveslenme.
Anlamını yitiriyor bütün kelimeler,
Beni asude halime bırak.
Yoksa mavi denizimde boğulursun,
Yazık olur sana.

Orhan ŞENTÜRK