Yoğun duygular yaşarken,
Ve yanardağ misali tutuşurken içten içe.
Düşündüm...
Kavgan kiminle?
Yoksa hâlâ ikilem de misin?
Allah’tan başkasına inanma güvenme.
Yok say kahve ve papatya fallarını.
Uzun cümleler kurmaya gerek yok,
Sessiz bakışlar bile anlatır her şeyi...

Gönül burçlarına şiirler, dualar as.
Bir matah gibi kasılıp durma,
İzzeti nefsini ayaklar altına al.
Postu serip gir namütenahi itikafa,
İtlaf et içinden geçen kötülükleri.
C/anımı yoluna adayıp,
S/onsuzluğu düşünüp,
K/özde yanmayı göze aldım bile bile.
"Bağlanma, gönülden dağlanma, aldanma...
Gözünde fazla büyütme,
Çok anlamlar yükleme mesela.
Bak sonradan uğrarsın hayal kırıklığına, üzülürsün." der kimileri.

Elleri gözleri bağlı kurban misali,
Kefenden sıyrılıp üryan kalıyor duygular.
Keşkeler her köşe başında.
Ağız dolusu hikayeler öksüz ve hatta yetim.
Kelimeler susamış cümlelere,
Bardaktaki çay soğumuş,
Fincandaki kahve bildiğin zehir,
Masa bomboş, sabır taşı çatlamak üzere.
Toprağın yağmura özlemi gibi,
Debelenip durur kalp aşkın girdabında,
Ne dünü, ne bugünü, ne de yarını hesaba katmadan, bihaber.
Yüreğim bir şeyler fısıldıyor kulağıma,
Gözlerim kapalı, ellerimi açtım öylece duruyorum.
Sanki iftar açmak için ümitle ezanı bekler gibi.
Rüzgar dağıtıyor kara bulutları,
Kuşlar terki diyar ediyor çığlık çığlığa.
Zemheri sıtma nöbetleri pusuda eli tetikte bekliyor.
Çarşaf gibi masmavi denizle başbaşayız,
Martılarsa daha uzaklarda.

Orhan ŞENTÜRK / Antalya