15
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
605
Okunma

Dünyanın yükünü sırtına almış
Kahır torbasında hayat sürüyor
Kalan ömrünü de boş verip salmış
Umut çıkısına çile dürüyor
Şiar edinmişken mutlu olmayı
Aşkın şarabına banıp kanmayı
Bir çiçekle kalıp onla solmayı
Bilse de yüreği içten çürüyor
Yüzünde çizgiler sanma yaşından
Her türlü ihanet geçmiş başından
Nankörlük edenler yemiş aşından
Gözünden düşeni herkes görüyor
Vefasız çıktılar dost sandıkları
Sözüne güvenip hep kandıkları
Derdiyle dertlenip gör yandıkları
Ölmeden mezara çoktan giriyor
Sevgiyi yaşat ki dünya yaşasın
Kötülüğü görme cennet aşasın
Her daim mutlu ol sevgi taşasın
İnsan dertten değil gamdan eriyor.
Sadık KARADEMİR